Ik werk met vrouwen die met beide benen op de grond staan, hoewel ze ook geloven dat er meer is ’tussen hemel en aarde’. Ze zijn sociaal bewogen, kijken met een kritische blik naar maatschappelijke thema’s en geloven in de goedheid van de mens.

Ze werken veel met of voor mensen, hebben de neiging om zichzelf weg te cijferen en vinden het moeilijk om hun grenzen aan te geven of nee te zeggen als er een beroep op hen gedaan wordt. Ze hebben een groot verantwoordelijkheidsgevoel en kunnen daardoor wat zwaar op de hand zijn, hoewel ze ook heerlijk kunnen relativeren en kunnen lachen om zichzelf.

Herken jij je hier in? En merk je dat:

• je last hebt van negatieve gedachten en overtuigingen zoals dit lukt me toch niet, ik ben niet goed genoeg en wie zit er nu op mij te wachten? En daarom doe je maar niets en blijf je zitten waar je nu zit.
• je niet lekker in je vel zit en niet goed weet waardoor het komt. ’s Ochtends sta je vaak met een ‘blèh-gevoel op. Je hebt weinig energie, bent moe en vaak kortaf tegen anderen.
• je meer verdieping zoekt in je leven. Je hebt best een leuk leven met werk en vrienden en toch denk je stiekem regelmatig “is dit het nu?”
• je het best lastig vindt om je grenzen aan te geven zoals toch die extra dienst op je werk draaien, ook al had je je voorgenomen die avond iets voor jezelf te gaan doen.
• je soms het idee hebt dat je een  bore-out hebt in plaats van een burn-out omdat je je vaak verveelt op het werk, onvoldoende wordt uitgedaagd en de dagen voorbij lijken te kruipen.
• je al bij verschillende therapeuten of psychologen bent geweest maar je gaat daar liever niet meer naar toe omdat je niet zo’n prater bent en je merkt dat ze je niet kunnen helpen met het laatste stukje.
• je wilt best wel eens een massage ondergaan, maar je vindt het ook spannend en eng omdat je negatieve ervaringen hebt gehad.